‘Je voelt hier een bepaalde energie, een creatieve vibe’
Haren Majesteit: dankbaar vertrekpunt voor jonge, Amersfoortse kunstenaars
Geknipt worden en je tegelijkertijd laven aan kunst van lokale makelij. Het kan in Haren Majesteit, een kapperszaak in het hart van Amersfoort met uitzicht op de Onze Lieve Vrouwetoren. Hier krijgen jonge, beloftevolle kunstenaars de kans hun werk te exposeren. Het is een dankbaar vertrekpunt: van de zolderkamer naar de openbaarheid. De aanjagers? Het kappersduo Michel Scholten en Jill Oostveen en organisator Martin Honings. Over hoe een kleine haarstudio van groot belang is voor het culturele leven in Amersfoort.
Michel Scholten veert overeind uit een kappersstoel en stampt een keer flink met zijn voeten op de vloer. ‘Hier, je voelt het gewoon als je gaat staan. Een bepaalde energie, een creatieve vibe. Je kunt het pakken en er wat mee gaan doen. Dat ervaar ik elke keer weer als ik hier sta te knippen. Probeer maar eens, ga maar staan. Dan voel je het.’
Welkom in Haren Majesteit, een haarstudio waar het gonst van de creativiteit. Kunst aan de muren, ideeënrijke kappers aan het roer. Jill: ‘Dat komt doordat we zelf de hele dag aan het creëren zijn voor onze klanten. Er wordt hier niks anders gedaan dan mooie dingen maken. Er zit echt geen dik marketingplan achter, het is een natuurlijk proces.’ Michel: ‘Half creatief Amersfoort komt hier wekelijks over de vloer. Kijk, daar zit Jitske (wijst naar een klant die net is binnengekomen). Dat is ook iemand die schept. Sterker nog: ook haar werk heeft hier aan de muren gehangen.’
‘The only lonely man’
Het verhaal van Haren Majesteit is ook het verhaal van Michel Scholten. Hij was het die in 1999 een kapperszaak opende in het knusse pand op de hoek Lieve Vrouwestraat/Zwanenhalssteeg. Zijn vader gaf hem het laatste zetje. ‘Ik had al een paar zaken bekeken toen ik hier kwam. Mijn vader is precies zoals ik ben. En ook kapper. Hij zei: als jij het niet doet, doe ik het. Ik dacht: yo, hij heeft gelijk! Dus ben ik hier begonnen, destijds nog onder de naam Hey Barbier. Binnen een week zat het vol. Een klein kapperszaakje maakte toen nog het verschil in Amersfoort. Je had verder vooral grotere zaken, met meerdere kappers. Ik was the only lonely man.’
Michel stortte zich de eerste jaren vol op het kappersvak. In 2012 was het tijd voor nieuwe impulsen, voor nog meer cultuur in de zaak van drummer Michel. Hij kwam in contact met Martin Honings, een Amersfoortse organisator en promoter. Die wees hem op Jill, een jonge kapper op zoek naar een nieuwe uitdaging. ‘Stuur haar naar mij en snel een beetje’, zei Michel. ‘Maar niet in loondienst, we gaan het samen doen!’
Naar een hoger level
En zo geschiedde. De klik was er meteen. Beiden koesteren een voorliefde voor cultuur. Michel is als drummer actief in het nieuwe collectief Spacepunk (met de Amersfoortse gitarist Norman Kapoyos en de eveneens Amersfoortse rapper Spacekees) en schitterde met zijn gevoel voor ritme voorheen in elektronica-formatie Quick & Brite en de acts Soho Preachers, Wasted, Miss Bunty en Nexxt. Ook Jill is nauw verbonden met de Amersfoortse muziekscene. Ze knipt de in Amersfoort woonachtige Miss Montreal (Sanne Hans), met wie ze inmiddels goed bevriend is. Regelmatig gaat Jill met haar mee op pad, bijvoorbeeld als Miss Montreal haar opwachting moet maken als jurylid bij het televisieprogramma The Voice of Holland. Daarnaast heeft ze een relatie met Clenn ten Hove, voormalig lid van de Amersfoortse hiphopformatie D.A.C., en stylet ze ook het haar van rappers Diggy Dex en Jiggy Djé, niet toevallig ook allebei afkomstig uit D.A.C.
Het borrelde al snel van de nieuwe ideeën tussen de twee. Waarom geen podium bieden aan jonge Amersfoortse kunstenaars? Samen met Martin begon het duo met de organisatie van tentoonstellingen, compleet met informele expo-openingen op de zondagmiddag. ‘Iedere anderhalve maand hangt er weer wat nieuws aan de muren. Van fotografie tot beeldende kunst, van abstract tot natuurgetrouw: we hebben al van alles zien voorbijkomen.’
Een springplank voor kunstzinnige beloftes wil Scholten het niet noemen, wel een dankbaar startpunt. ‘De mensen die hier hebben geëxposeerd, hebben zoveel gehad aan de connecties die rond deze zaak hangen. Dat brengt hun carrière naar een hoger level.’ Jill: ‘Het begint er ook gewoon mee dat ze hun werk aan familie, vrienden en kennissen kunnen laten zien. Veel jonge kunstenaars zitten nog op hun zolderkamer, hun omgeving weet soms niet eens waar ze allemaal mee bezig zijn.’ Michel: ‘Die openingen zijn echt feestjes. Dan ontstaan er allerlei kruisbestuivingen. Neem Bram Ravenhorst en Tobie van Putten. Martin zei tegen ze: moeten jullie geen shirtjes gaan drukken op festivals? Het jaar erna stonden ze op vijf evenementen. Andere leuke anekdote: de kleding van ontwerpster Elsemarijn Bruys. ‘Moet Alt-J niet gewoon in een shirt van jou optreden?’, vroeg Martin haar. Niet veel later stond de formatie inderdaad in door haar ontworpen shirts op het podium. We bieden een netwerk waarvan jonge kunstenaars op een natuurlijke manier kunnen gebruikmaken. We zitten nu alweer voor het hele jaar vol met exposities. Wie niet deelt blijft ook maar in z’n eentje.’
Inspiratie en nieuwe ontmoetingen
Het is die instelling die niet alleen de culturele scene in Amersfoort een boost geeft, maar ook het eigen leven verrijkt. Michel: ‘Onze zaak ziet er altijd anders uit. Het inspireert. En het zorgt voor andere bewegingen. Sommige mensen komen hier alleen binnen om naar de kunst te kijken. Het leidt tot nieuwe ontmoetingen en tot andere gesprekken met klanten in de kappersstoel. Natuurlijk kan er ook weleens lichtzinnig gepraat worden, maar ik ga niet vragen naar je hond of je buurman.’
Jill: ‘Doordat we dit doen, blijven de jongeren terugkomen. Bram Ravenhorst bijvoorbeeld is hier elke dag. Gewoon om even te kijken of alles cool is.’
Michel: ‘Die gasten zijn nog zo lekker onbevangen. Ik vind mezelf al een ouwe zeikerd als ik me hoor zeggen: er is te weinig plek voor kunstenaars in Amersfoort. Come on dude, dan moet je het zoeken! Zo staat de jeugd erin. Dat is te gek. Daar moet je oog en oor voor hebben, want er gaat veel moois uit voortkomen.’
Amersfoort is rijk aan kunstzinnig talent, vindt het kappersduo. Michel voelt zich als ‘creatief van de oudere garde’ medeverantwoordelijk voor hun toekomst. ‘Dat zal mijn hele leven zo blijven. Maar ik ben me ervan bewust dat ik op de achtergrond moet blijven. Ik kan mensen aan elkaar koppelen, maar ben communicatief met grotere organisaties niet zo handig. Dan heb je iemand als Martin nodig. Maar het is zo: ik wil mensen inspireren als ik dat nodig vind. Als ik zie dat iemand te weinig doet met zijn of haar talenten, dan kan ik me daar druk om maken. Als diegene er vervolgens wat mee doet, vind ik dat te gek!’
