LaStrada: Theater, muziek en beeldende kunst
De catering van Carla Kogelman en de bar van André van Gelder waren vijf jaar lang de begeleiders van het rondtrekkende Stichting Poppenfestival. De stichting besloot om grotere voorstellingen te produceren en te realiseren. Naast kindertheater was er ook het streven om te komen tot een groot internationaal straattheater. De naam werd gewijzigd in LaStrada; een knipoog naar Fellini’s film over rondtrekkende artiesten.
De Amersfoortse Courant onderkende deze in de stad benodigde koerswijziging met de veelzeggende kop: “Het Poppenfestival is dood, leve LaStrada”.
Naast de grote publiekstrekkers, bleef LaStrada ook kleine voorstellingen, zoals “Waterlanders” van Ans Mous, door de gehele stad produceren. Met Jozef Willems en Mark Kroon (van het Werktheater Sisyphos) werd een eigen productie gemaakt die ook in andere plaatsen werden gespeeld. Naast theater kwamen er animatiefilms in een kleine tent waar Bert van As de leiding had. Dankzij bemoeienis van Stadsherstel en Kees Heerkens, kon LaStrada gebruik maken van een huisje in de St Jorisstraat. Een tijdelijk onderkomen totdat het nieuwe winkelcentrum St Joris gebouwd werd.
In Amersfoort kwam er een fototentoonstelling in de Ellenboogkerk, toen nog het domein van Het Mondriaanhuis en Stichting Foto Forum. Foto’s waren er van Annemarie Dekker, Wim Koerts, Ronald Kersten, Henry Krul, Jeroen Heyung, Jan van IJken en Frank Noordanus. De tentoonstelling werd gecomplementeerd met werken van Peter Nielsen, Geert Kliphuis, Carla Kogelman (LaStrada) en Riekje Hoffman (LaStrada). De foto’s van Geert Kliphuis (Groningen), Marc Smeets, Carla Kogelman en Riekje Hoffman waren in theater de Lieve-Vrouw en boekhandel Veenendaal te bezichtigen en in de tent van wat voorheen de mobiele tentoonstellingsruimte was. Ook in het Openluchttheater in Birkhoven werden er voorstellingen neergezet in samenwerking met de A.C.R. en/of Theater Terras.
(Nieuwe) vrijwilligers
De organisatie werd uitgebreid met nieuwe vrijwilligers. Lien van Valkenhoef (artiesten- en vrijwilligersbegeleiding), Rijnco Otte (aankleding en mentale ondersteuning) en Jannie Slagman (techniek) waren de mensen van de eerste uren. Zij kregen versterking van onder meer Eric Bijleveld (productieleider), Astrid Francissen (sponsorwerving), Prisca Maas en Joke Jórg (PR en vrijwilligersondersteuning). Koen Koch kreeg de leiding over de vaste techniekgroep. Hij werkte samen met Jannie Slagman, Mark, Bart en Koen Linders en Marco en Harmen Zijp. Er waren fotografen en videospecialisten en een bureaumedewerkster liep stage als telefoniste. De kookploeg stond nog onder leiding van Carla Kogelman en Ineke Cupido. Bij het groeien van het festival werd er een beroep gedaan op professionele catering. Het vegetarisch restaurant van Els Kooijman, de kok van restaurant Van Zanten en diverse Amersfoortse bedrijven rond het Lieve Vrouwenkerkhof waren enkele van die partijen. De “kleine ”keuken bleef van LaStrada. Bert van As zorgde voor de vormgeving van het programmaboekje en de affiches. Robin Tan en Dietmar Terpstra maakten de eigen festivalkrant Het Vandaag. Vergadert werd er aan de Jorisstraat en daarna bij de Grote Koppel 13 . De keukentafel van Leeojo en Riekje was hiervoor te klein geworden. Deze twee bleven zich wel bezighouden met het scouten en de programmering, het verzorgen van artiestencontacten, de coördinatie en het schrijven van subsidieaanvragen, persberichten en folders.
Programmering
De programmering van LaStrada was nog steeds internationaal georiënteerd. Grote namen van het straattheater en muzikanten uit Europa en de Verenigde Staten, maar ook de toppers van vaderlandse bodem waren aanwezig in Amersfoort. Om kwalitatief goede groepen voor een redelijke prijs te scouten zorgde LaStrada zelf voor een tour door Europa. De reis- en verblijfkosten van en naar andere festivals konden daardoor gedeeld worden. Groepen met potentie uit kleine plaatsen in bijvoorbeeld Italië en Frankrijk werden met sterke overredingskracht binnengehaald. PR-foto’s bezaten deze groepen dikwijls niet, dus werden er vooraf zelf foto’s gemaakt .
Bijzondere groepen zijn er geweest waarvan de namen zijn blijven hangen. Zoals de Franse voorstelling van Trans Express, die in het Duitse Holzminden de prijs voor het beste straattheater van de toen afgelopen jaren verwierf en bekendheid verwierf tijdens de opening van de Olympische Winterspelen in 1992 in Albertsville.
De eigen producties van DNTT theater Amersfoort mogen niet ongenoemd blijven. Het Duitse Performance, Mazoni’s uit Italië en het Materiali resistentie danstheater zijn zomaar wat namen. Gedenkwaardig is ook Poëtica in Silentio maar ook de kleine pareltjes zoals Poetry Punch Productions en Der Zyklus van Norbert Rademacher uit Berlijn. Van punk tot klassiek. Van Nederlandse tot Britse, Franse en Deense bands. Kindertheater van Hillaria, Tam Tam en theater Gnaffel. Voor elk was er altijd wat wils. De programmaboekjes uit die tijd geven een mooie impressie.
Samenvoeging Etcetera LaStrada
Na een jaar werd Theater Terras toegevoegd aan de voortzetting van La Strada: Etcetera LaStrada. Theater Terras zorgde voor ‘’een aansprekende voorstelling en eigen producties zoals Kumulus met de Eemlingen, de Romeinen van British Events, Christina de Neufchatel en Theater Terras. Later werd Traktor Toernee toegevoegd. De programmering in het Randenbroekerbos toonde veel kleinkunstvoorstellingen en aansprekende muziek in tenten. Elk onderdeel hield zijn eigen identiteit en programmering. De meerwaarde was de som der delen.
Geef een reactie